His Trust Fund kiest L’innocente

His Trust Fund – het geesteskind van songwriter Philippe François – maakt tekstueel gedreven symfonische folkrootspop en sluipt moeiteloos door de voor en achterkamers van de populaire muziek: country ballads, old school reggae, serenades van een Latijns-Amerikaanse aandoende zoetheid, rauwe gitaarfolk gespeeld als vanop een krakende porch, een stomend verzetslied tegen racisme, … al deze thema’s komen moeiteloos aan bod op hun in het begin van dit jaar uitgebrachte debuutalbum The Free Market Loves You. Daarop toont de band z’n volledige kunnen.

Vanaf zijn vijftiende nam Philippe François de gitaar van zijn vader, die in een hoekje stof stond te vergaren, ter hand en begon onmiddellijk zijn eigen nummers te schrijven. Ongeveer gelijktijdig leerde hij het werk van Neil Young, Paul Simon, Bob Dylan, The Beatles en vele andere sixties grootheden spelen. 7 jaar later (na het verlaten van het toen in het voetlicht tredende The Bony King Of Nowhere), ontmoette hij Menno Buggenhout en begon te bouwen aan wat de huidige band His Trust Fund is geworden.
In de pers worden de songs van François vergeleken met de poëtische intensiteit van Leonard Cohen, de melodieuze souplesse van Caetano Veloso, de gedragenheid van Nick Cave en, in eigen land, met de melancholie van Flying Horseman.

Hun filmkeuze was snel gemaakt. In Visconti’s L’innocente uit 1976 volgen we het troebele bestaan van Graaf Tullio Hermil, een koude, zelfzuchtige man. Hij is getrouwd, maar heeft een stormachtige verhouding met zijn minnares Teresa. Zijn vrouw Giuliana ondergaat stilzwijgend deze realiteit, de voortdurende affronten, totdat ze op een dag een gevierd schrijver ontmoet en er een affaire mee begint. Zij raakt echter zwanger.

Regisseur: Luchino Visconti | Duur: 129 min. | Land: Italië/Frankrijk | Jaar: 1976