Silence of the Tides

Silence of the Tides is een intens cinematografisch portret waarin de continue ‘ademhaling’ van het Waddengebied centraal staat.

Een film die in- en uitademt met de getijden van het internationale werelderfgoed, een van de grootste aaneengesloten wetlands ter wereld, terwijl het de breekbare relatie tussen mens en natuur verkent. Een hypnotiserende blik op de cycli en contrasten van de seizoenen: leven en dood, storm en stilte, de massa en het individu. Een poëtische overpeinzing zonder voice-overs of interviews tegen een overweldigend decor van lucht, water, wolken, wind, mist en voortdurend veranderend licht

De Wadden

Het werelderfgoed de Wadden is het grootste ononderbroken en meest gevarieerde intergetijdengebied van de wereld en is een van de laatst overgebleven grootschalige bij eb droogvallende ecosystemen waar allerlei natuurlijke processen vrijelijk kunnen functioneren. Het is een broedplaats en overwinteringgebied voor 10 tot 12 miljoen vogels per jaar. Het totale waddengebied ligt tussen Noord Nederland en het westen van Denemarken, zo’n 500 kilometer lang en gemiddeld 20 kilometer breed. De 43 bewoonde en onbewoonde Waddeneilanden beslaan met elkaar ruim 1000 vierkante kilometer. Er wonen ongeveer 80.000 mensen. De grootste eilandenzijn Texel, het Duitse Sylt en het Deense Rømø.

Ademhaling

Silence of the Tides is een film die ademhaalt. De Wadden als eén groot, levend, ademhalend organisme. Ademhaling die vitaal is voor de unieke kwaliteiten van het Wad. Voor flora, fauna en voor de mens. Een film die het besef van zuurstof bijna tastbaar maakt.

Cycli

Naast de ademhaling van de getijden, toont de film op cinematografische wijze de talloze cycli van het Wad. Dag/Nacht Maan/Zon, de vier jaargetijden. Leven en dood. Planten en bloemen die onder invloed van de seizoenengroeien en weer verwelken. De migratie van miljoenen trekvogels die ieder jaar terugkeren als een steedsherhalende beweging. Terugkerende processen als de toeristen die elke zomer massaal het gebied bezetten, de bruine vloot die telkens met eb droogvalt, de constant variërende waterstanden. De jaarlijkse opbouw van de strandtenten en van de nesten die de vogels bouwen. En iedere keer als het vloed wordt, verplaatsen duizenden vogels zich naar hun hoogwatervluchtplaatsen, dag in, dag uit.

Contrasten

Silence of the Tides is een film over contrasten. Over duizelingwekkende stilte en bulderende storm. De stilte en de rust op de kwelders tegenover de massale trek van duizenden grauwe ganzen en harde industrie. Contrasten van de eindeloze getijdengebieden die zich uitstrekken tot ver achter de horizon versus de minuscule hoopjes prut die de zeepieren maken. Contrasten, van oerlandschappen waar de tijd nog niet begonnen lijkt, tot surrealistische industriële bouwwerken aan de oevers van de Eems.

Kijken en beleven

Silence of the Tides is een film waarin de ‘droge waarneming’ leidraad is voor de visuele benadering. Een camerastijl die door Pieter-Rim in de loop der jaren steeds verder is ontwikkeld. De camera beweegt niet en is geduldig. Radicale observatie in beeld en geluid. Een film zonder voiceover en zonder interviews. Terug naar de basis. Kijken dus.

Regisseur:  Pieter-Rim de Kroon | Duur: 102 min. | Land: Nederland | Jaar: 2020